محل قرارگيري دستگاههاي آشغالگير مكانيكي با توجه به ساير تجهيزات تصفيه تعيين مي شود. آشغالگير هاي مكانيكي مي توانند در بالادست يا پايين دست پمپ هاي قرار بگيرند، زيرا بسياري از پمپ هاي فاضلاب خام معمولي و به خصوص بزرگتر ، قادر به پمپاژ آشغالها مي باشند. آشغالگيرهاي مكانيكي به طور معمول در بالادست سيستم دانه گيري قرار دارند. آشغالگيرهاي دانه ريز ، بسته به اندازه باز شدن آشغالگير و تأثير پيش بيني شده در تجهيزات غلظت دانه گير ، مي توانند در بالادست يا پايين پمپ ها قرار بگيرند.
با ارزيابي وضعيت طراحي تجهيزات، كنترل آب و هوا و كنترل بو بايد تعيين شود كه آيا آشغالگيرها بايد در يك منطقه محصور و بسته باشد يا نه. در آب و هواي زير صفر درجه سانتي گراد سازه بايد به صورت محصور و در محيطي گرم قرار گيرد. قسمت هاي چنگك آشغالگيرهاي مكانيكي و ناودان تخليه بايد در مناطق بادي پوشانده شوند. طراح همچنين بايد توصيه هاي توليد كننده را در مورد ابعاد كانال ، دامنه ظرفيت ، آبگرفتگي بالادست و پايين دست ، نيازهاي انرژي ، اطلاعات مربوط به افت فشار و نگهداري آشغال ها دنبال كند.
در هنگام طراحي آشغالگيرهاي دستي ، كانال هاي آشغال نسبتاً كم عمق مورد نياز است تا امكان تميز كردن دستي با چنگك فراهم شود. همچنين يك صفحه زهكشي فراهم شده است كه امكان تخليه آشغال ها را قبل از بيل زدن فراهم مي كند. كانتينر مورد استفاده براي انتقال آشغالها به وسيله حمل و نقل مي تواند يك چرخ دستي تا يك سطل حمل شده توسط يك جرثقيل سقفي يا مونوريل باشد. وسيله انتقال هرچه كه باشد ، طراح بايد توجه ويژه اي به ايمني اپراتور ، از جمله سكوهاي غير لغزنده و داراي نرده داشته باشد.
ضريب ايمني كافي براي حد بالاي آشغالگيري بايد در طراحي آشغالگيرهاي مكانيكي ، شستشو دهنده و كامپكتورها به دقت مورد توجه قرار گيرد. مطالعات قبلي نشان مي دهد كه فاكتورهاي جريان پيك از 4 تا 6 تا 15 تغيير مي كنند. آشغالگيرهاي مكانيكي بايد در برابر حد بالا و ناگهاني بار آشغال ها مقاومت داشته باشند و هماهنگي دقيق با سازنده آشغالگير براي يك طراحي مكانيكي و ساختاري مناسب ضروري است. درايوهاي فركانس متغير جريان مي توانند براي جلوگيري از سايش بيش از حد تجهيزات در حالي كه از افت فشار بيش از حد در پيك هاي ناگهاني آشغال ها جلوگيري مي كنند ، استفاده شوند.
ساير ملاحظات طراحي آشغالگيرهاي مكانيكي عبارتند از:
- ارتفاع و فضاي تجهيزات
- ارتفاع تخليه براي جاگيري تجهيزات آشغالگيري و يا شستشو دهنده / كامپكتور
- مصالح ساخت و پوشش ها براي كل مجموعه
- قطعات يدكي
- شرايطي براي بلند كردن آشغالگير براي تعميرات ، از جمله طرح هاي محور و چراغهاي روشنايي
- آشغالگير اضافي يا آشغالگير دستي جانبي
- دسترسي به جايگزيني هاي آينده آشغالگير
- دسترسي به آب براي تميز كردن و نگهداري
- دسته بندي پر خطر ساختمانها و نيازهاي تهويه
- شرايط شستشو و فشرده سازي
- مكانيزم تميز كردن آشغالگير و در دسترس بودن آب شستشو در صورت لزوم
آشغالگيرهاي مكانيكي ريز دانه به ملاحظات طراحي خاصي احتياج دارند زيرا سرعت بالاي به دام انداختن آشغال ها در آنها نسبت به آشغالگيرهاي درشت دانه باعث گرفتگي و آسيب ديدن بيشتر آنها مي شود. ملاحظات اصلي طراحي آشغالگيرهاي مكانيكي شامل مواردي است از قبيل (1) آشغالگير بايد قبل از ايستگاه پمپاژ قرار بگيرد
(2) آشغالگير دانه درشت قبل از آشغالگير دانه ريز مورد نياز است
(3) دانه گيري قبل از آشغالگير ريز دانه لازم است
(4) حذف و جداسازي گريس نيز براي عملكرد مناسب الزامي است.
بهتر است كه قبل از آشغالگيري ريز دانه ، خصوصاً در سيستمهاي فاضلاب تركيبي، آشغالگيري درشت دانه انجام شود. تعيين اينكه آيا آشغالگيري درشت دانه بايد انجام شود يا نه، بستگي به ويژگيهاي خاص سايت تصفيه دارد. براي اين مسئله فاكتورهاي كليدي زير بايد مورد توجه قرار گيرد.
نوع سيستم فاضلاب
در مقايسه با فاضلاب هاي بهداشتي ، سيستم فاضلاب تركيبي اشياء بزرگتري را حمل مي كنند كه حذف آنها دشوار است و يا حتي مي تواند باعث آسيب رسيدن به برخي از آشغالگيرهاي مكانيكي دانه ريز شود. فاضلاب هاي تركيبي داراي بارهاي جامد بيشتري هستند كه مي توانند تجهيزات آشغالگيري را تحت تأثير قرار دهند.
نوع آشغالگير ريز دانه
انواع خاصي از آشغالگيرهاي ريز دانه وجود دارند كه تقريباً مي توانند به راحتي بدون قرارگيري آشغالگيرهاي مكانيكي درشت دانه قبل آنها ، كار كنند. به عنوان مثال ، آشغالگيرهاي چندگانه ميله اي و آشغالگيرهاي پله اي ثابت كرده اند كه مي توانند در اين شرايط به درستي كار كنند. در مقابل ، آشغالگيرهاي ريز دانه صفحه اي سوراخ دار به احتمال زياد به آشغالگيرهاي دانه درشت احتياج دارند زيرا اين آشغالگيرها بيشتر در معرض آسيب ديدن توسط اشياء بزرگ هستند. ميكرواسكرين ها به سيستمهاي آشغالگيري دانه درشت كه براي كاركرد مناسب در بالادست نصب مي شوند ، وابسته هستند.
كارايي آشغالگيرهاي مكانيكي
مقدار آشغالهاي حذف شده توسط آشغالگيرهاي مكانيكي، تابعي از خصوصيات فاضلاب است. آشغالهاي شستشو نشده و فشرده نشده ميتوانند حاوي 10? تا 20? مواد جامد خشك با چگالي متغيري از 600 تا 1100 كيلوگرم بر متر مكعب باشند. مشخصات عملكرد معمول براي فرايندهاي شستشو و كامپكتور شامل 90? كاهش در محتواي مواد آلي و افزايش 50? در ماده خشك است.
حمل و نقل، ذخيره سازي و دفع فاضلاب
در واحدهايي كه به صورت مكانيكي تميز مي شوند، چنگك ها يا مش هاي آشغالگيري، آشغال ها را به قسمت بالاي آشغالگيرها منتقل مي كنند ، جايي كه آنها به يك كانواير، واشر و كامپتور و يا ظروف قابل جابجايي، تخليه مي شوند. برخي از فرايندهاي آبگيري از آشغالها درست در هنگام برداشتن آنها از فاضلاب انجام مي شود. هنگام تخليه مستقيم آشغالها از آشغالگير به كانتينر، براي قرارگيري و حذف آسان آنها بايد زمان كافي در زير دريچه تخليه در نظر گرفته شود. نوار كانواير رايج ترين روش حمل و نقل آشغالها است. آشغالگيرهايي كه تخليه را از طريق كانوايرها انجام مي دهند بايد داراي زمان كافي باشند تا در صورت نقص نقاله ها، بتوانند از ظروف استفاده كنند. آشغالگيرهاي اسكرو ، معمولاً در سيستم بسته استفاده ميشود كه به كنترل بو نياز دارد. كانالهاي همراه با دريچه زير آبي فقط در تركيب با شستشو دهنده يا كامپكتور استفاده ميشوند.
براي تكميل انتقال آشغالها مواد بايد مطابق مقررات محلي، براي دفع منتقل شوند. دفع آشغالها به طور معمول در محلهاي دفن زباله شهري صورت ميگيرد. با اين حال ، محدوديتها براي دفن آشغالها به طور فزايندهاي روز به روز سختگيرانه تر ميشوند. آژانس حفاظت از محيط زيست ايالات متحده (ايالات متحده EPA) روش 9095B (معروف به تست مايعات فيلتر رنگ) را براي اندازهگيري حداكثر رطوبت در آشغالهاي دفن شده مورد استفاده مي دهد، كه نبايد آب آزاد در تركيب آنها حضور داشته باشد. طراح بايد اين قوانين را براي دفع آشغالها دنبال كند.
- عابد
- یکشنبه ۱۹ مرداد ۹۹ ۱۷:۲۷
- ۵ بازديد
- ۰ نظر